Viva Las Vegas

Dag 24 

Woensdagmorgen na het ontbijt koppelden we de elektriciteit en het water  van de mobilhome weer af en gingen  op pad. We hadden een huurauto gereserveerd vanaf de namiddag en hadden het plan om in de voormiddag nog naar Red Rock Canyon te rijden met onze camper. Dit park ligt een beetje buiten Las Vegas en de vorige keer toen we hier waren konden we dit niet bezoeken omdat het gesloten was door de beruchte shutdown, dit is een verplichte sluiting van alle nationale parken, monumenten enz..van de regering in Amerika omdat er geen geld meer was om deze open te houden, heel simpel gezegd. We reizen nu bijna een maand door dit enorm land en hebben heel veel gezien maar dit is echter ons eerste nationaal park, de andere die we bezochten waren telkens state parken. 

In het park moet je een loop volgen van 13 mijl en kan je telkens stoppen aan parkings en van daaruit een wandeling maken. Heel lang heeft echter ons bezoek niet mogen duren en dat had 2 redenen, eerst was er de beperkte parkeerruimte onderweg voor een grote camper omdat het redelijk druk was en de 2de reden was dat ik nog altijd geen deftige wandeling kan maken met mijn kruk. Daardoor bleven we netjes op de baan rijden en krijg je zo langs de weg niet veel te zien, althans toch weinig rode rotsen. Op deze manier vonden we het park een beetje tegengeslagen en vonden we Valley of Fire park veel mooier.

We reden dan maar terug naar de camping hadden ons middageten aan de camper buiten,we moeten tenslotte nog onze (ijs)kast leegeten anders is het zaterdag allemaal voor de vuilbak

Rond 3 uur hadden we onze auto gereserveerd bij Alamo op de luchthaven en om daar te geraken bestelden we een Uber. Het was een gedeelde rit en moesten dus onderweg nog iemand oppikken die dezelfde richting uit moest.  Die persoon bleek een jongeman te zijn die al niet op de afgesproken plaats stond dus moest de chauffeur hem opbellen. Toen hij uiteindelijk gevonden was stapte hij zonder een woord te zeggen in en stapte op dezelfde boerse manier ook weer uit. Wat een onvriendelijk persoon en achteraf hebben we er nog met de chauffeur mee zitten lachen dat zij toch soms wel rare types moeten meenemen.

Bij de autoverhuur moesten we de nodige documenten afhandelen, daarna nog een auto uit de rij kiezen en we konden op weg. Tot zondag rijden we nu dus door Las Vegas met een donkerblauwe Nissan Sentra met maar 3000 mijl op de teller.

Op onze hele reis hebben we nog niet veel shoppingtijd ingelast dus gaan we nu onze schade inhalen in deze stad. Vlakbij de luchthaven is een outlet mall dus dat was ons eerste doel, het is redelijk groot en toen we buiten kwamen waren we alweer een paar uur verder.

Amerika heeft heel veel verschillende ketens van restaurants, het 1 al beter dan het andere, denk hierbij aan de vele (hamburger)ketens zoals McDonald's, Burgerking, Subway, Arby’s, Dennys, Taco bell, Chick fil A, enz... Teveel om op te noemen. Maar er zijn ook de betere ketens zoals Applebee's, Outback Steakhouse, Olive Garden enz... Een van de beste vinden wij Cheesecake Factory en die hadden we deze reis nog nergens tegengekomen, een restaurant hiervan bevindt zich aan de Strip in Caesars Palace. Het eten was erg lekker en je 'moet’ daar toch je maaltijd afsluiten met een lekker stuk cheesecake, nietwaar ? ;-) 

De laatste grote afstanden

Dag 23 en 24

Over maandag en dinsdag kunnen we eigenlijk vrij kort zijn behalve dat we verder gereden hebben dan gepland was. We vertrokken vanuit Monument Valley richting Page aan de Glen Canyon dam met de bedoeling om door te rijden naar Marble Canyon. Dat ging allemaal vlot, nog even tanken in Page ,want god weet wanneer komen we nog eens een tankstation tegen. In Page hebben we de vorige keren al Antelope Canyon bezocht en Horseshoe bend en hadden nu niet weer de behoefte om erna toe te gaan. 

Wat ons wel is bijgebleven van deze stad is dat we vorige keer ons een ongeluk hebben gezocht naar een vrije hotelkamer. Wij kwamen toen van Kayenta om met het plan om Monument Valley te bezoeken maar daar waren ze ook al met de laatste vrije kamer voor onze neus weg en dus zat er niks anders op dan verder te rijden en dat werd dus Page. Hier vingen we zoals gezegd dus ook bot tot er een slimme receptionist ons toen doorverwees naar een motel nog eens 60 kilometer verder. Het was toen pikkedonker toen wij in het ouderwets motel aankwamen en hadden geen idee waar we terecht gekomen waren maar toen we s morgens buiten kwamen zagen we dat het er heel mooi was. Om dat nog eens terug te zien reden we via deze weg richting Las Vegas. 

Het was een rustige weg eerst door een lang dal tot het begon te stijgen en we plots in de bergen zaten. Op deze route ligt de ingang naar de noordrim van de Grand Canyon maar die kun je tot 15 mei niet gaan bezoeken door eventuele winterse toestanden. We vonden dat we ondertussen genoeg gereden hadden en toen we aan de stad Hurricane aankwamen probeerden we onze draagbare wifi nog eens aan te zetten want die had het hele tijd laten afweten omdat hij geen bereik had. Gelukkig was er vlakbij een camping in een staatspark en reden dan daar naartoe. Het was een prachtige plaats, iedereen had erg ruime plaatsen met zicht op een mooi meer onder een mooie sterrenhemel.

De volgende dag reden we verder naar Las Vegas, onze eindhalte, maar niet met de bedoeling er al te geraken vandaag. In St George deden we nog wat inkopen en zetten daarna de gps op Valley of Fire, een state park dat onderweg gelegen was. Het was een erg mooi park met rode rotsformaties waar je met de auto kon doorrijden. Hier was een camping maar vonden het nog wat vroeg om nu al te stoppen. 

We hadden het plan om verder te rijden naar een camping aan Lake Mead maar toen we daar aankwamen zag het er allemaal niet zo aantrekkelijk uit om hier te overnachten.  Het zag er wat verlaten uit en verder van het meer dan we in gedachte hadden, in de zomer zal het hier wel anders zijn. Het volgende dat we nu zouden tegenkomen was Las Vegas maar vooraleer we daar zouden zijn was er nog een lange weg te rijden.

Bij de eerste camping waar we gingen vragen of ze een vrije plaats hadden was het al bingo (klinkt toepasselijk in deze gokstad )  ;-)

Vanaf nu zullen we waarschijnlijk geen kilometer meer met de camper rijden tot we hem zaterdag moeten afleveren, want vanaf morgen gaan we een autootje huren zodat we in een grote stad als Las Vegas mobieler zijn dan met een grote camper. 

foto genomen bij een heldere hemel

Naar het wilde westen

Dag 21 en 22

De koude hebben we nu hopelijk definitief achter ons gelaten, althans toch al de laatste 2 dagen.

We zijn vanuit Gallup vertrokken met net geen vriestemperaturen en hoe verder we reden hoe warmer het werd, alhoewel we noordelijker reden. Onze volgende 2 overnachtingen hadden we gereserveerd in Monument Valley op de Gouldings camping en vanuit Gallup kon je daar langs verschillende routes geraken. We kozen misschien niet de snelste of rapste maar het was wel een mooie en 1 die vlakbij de grens met Colorado liep. Vlug even opgezocht hoe ver we van een geocache verwijderd waren en het bleek maar een kleine 10 kilometer over de staatsgrens te zijn. Om deze staat op onze kaart te krijgen wilden we wel moeite doen en na lang zoeken werd hij toch gevonden. 

Verder op onze route lag het stadje Bluff en volgens ons kaartje lag er hier ook weer een cache. Weer gingen we op zoek maar deze was makkelijker want de doos lag gewoon in het zicht. Vlakbij was er een visitors center met een klein openluchtmuseum, je mocht er vrij in rondwandelen en tijdens het bezoekje kwam je alles te weten over de pioneers die in dit stadje bleven hangen. De gebouwen uit die tijd werden prachtig nagemaakt en je kon met je eigen ogen zien hoe deze dames en heren in 1880, ondanks hun hard bestaan, zich vestigden op deze plaats. 

Een medewerkster van het visitors center gaf ons nog de raad om onderweg naar Monument Valley een stop te maken in Gooseneck state park. Het was werkelijk een gouden tip want wat was het daar mooi. Je hebt er een prachtig uitzicht over een rivier die in de diepte wel meerdere keren door het landschap kronkelt. 

Hoe verder we daarna reden zag je de omgeving veranderen in mooie rode rotsen. 

Vanaf onze kampeerplaats hebben we een prachtig uitzicht over dit misschien wel erg bekend panorama.

Zondag rustdag en vandaag telt dit ook voor ons, we hadden een tour geboekt maar dat was pas om 4u in de namiddag. Voor het zover was werd er wat gelezen, een powernapje gedaan, van de mooie omgeving genoten,beetje zonnen, kortom gewoon gerelaxed. Bijna 3 weken rondreizen kruipt niet in de kleren en eens eventjes niks doen kan goed doen.

Om 4 u werden we aan de ingang van de camping opgepikt door een open jeep. Bij het hotel van Gouldings stapten er nog mensen op en toen reed de gids met ons verder Monument Valley in. De eerste kilometers waren over geasfalteerde weg maar dat kon natuurlijk niet blijven duren want al snel werd het hobbelen over de rotsachtige baan. De man vertelde over de rotsformaties die we onderweg tegenkwamen en bij speciale uitzichten werd er gestopt en uitgestapt.

 Al vlug veranderde de weg in rood zand en werd je nog meer van links naar rechts en omgekeerd geschud. Bij een hogan werd er ook gestopt, dit is een typische woning waar de Navajo indianen in woonden. Binnen zat een vrouw in de traditionele kledij bij allerlei voorwerpen uit de tijd dat deze indianenstam nog hun eigen tradities hadden. Zij vertelde hoe haar voorouders leefden en dat daar anno 2018 niet veel meer van overschiet. Het leven in deze streek was erg hard en de jonge mensen trokken weg naar de steden waar er werk was voor hen. 

Monument Valley staat ook bekend voor de vele filmopnames die hier ooit plaats hadden. Uiteraard had je de bekende cowboyfilms met John Wayne en regisseur John Ford maar hier werden ook opnames gedaan voor onder andere Back to the future, Forrest Gump, Thelma and Louise, en waarschijnlijk nog vele andere. 

foto geplukt van het internet met Forrest Gump

Bijschrift toevoegen

De rondrit door dit fascinerende gebied was een fantastische ervaring en plakkend van het stof werden we weer netjes aan de camping afgezet.